Ο Θοδωρής Μανίκας μεγάλωσε σε δεκατρείς (13) ελληνικές πόλεις, πριν έρθει οριστικά στην Αθήνα το 1975, σε ηλικία 15 χρονών. Τελείωσε το Λύκειο στην Κυψέλη και μπήκε, με υποτροφία, στο Οικονομικό της Νομικής Αθηνών. Στο Πανεπιστήμιο, επέδειξε έντονη πολιτιστική και πολιτική δραστηριότητα και, μεταξύ άλλων, ίδρυσε την πολιτική ομάδα "Ανεξάρτητοι Φοιτητές Οικονομικού", που κατάφερε να γίνει ο πρώτος ανεξάρτητος φοιτητικός σχηματισμός που, μετά την μεταπολίτευση, κέρδισε έδρα σε εκλογές για οποιοδήποτε φοιτητικό συμβούλιο στην Ελλάδα.
Άρχισε να δουλεύει από τα 18 του. Μιλά τέλεια ελληνικά και αγγλικά και λίγα γαλλικά και ισπανικά. Η παράλληλη επαγγελματική του διαδρομή, στα ΜΜΕ αλλά και στην μουσική, του επέτρεψε να είναι, εξ αρχής, ανεξάρτητος και αυτόνομος σε αμφότερες τις καριέρες του.
Ξεκίνησε να δημοσιογραφεί το 1979, γράφοντας για τα περιοδικά "ΗΧΟΣ&hi-fi" και "Αντί", για να περάσει κατόπιν από την "ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ", το "ΕΝΑ", τις "ΕΙΚΟΝΕΣ", το "ΚΛΙΚ" και να συνεχίσει, από το 1995, στις κυριακάτικες εκδόσεις των εφημερίδων "ΒΗΜΑ", "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" και "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", με την οποία συνεργάζεται μέχρι σήμερα. Η πρώτη του μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία ήταν όταν, σε ηλικία 21 χρονών, πήγε στην Τζαμάϊκα για να καλύψει την κηδεία του Bob Marley.
Στα ταξίδια του, όλα αυτά τα χρόνια, κάλυψε εγκαίρως και, συνήθως, με δική του πρωτοβουλία, γεγονότα διεθνούς δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος (όπως το Μουντιάλ του 1994, στις Η.Π.Α., η παράδοση του Χονγκ-Κονγκ από την Αγγλία στην Κίνα, το 1997, ο υποβιβασμός της ιταλικής Juventus στην β’ κατηγορία, το 2006, η ανακάλυψη του αρχαιότερου ανθρώπινου σκελετού στην Αιθιοπία, το 2007, το κορυφαίο εκπαιδευτικό σύστημα της Φινλανδίας, το 2011, η παρατεταμένη ‘αραβική άνοιξη’ σε Τυνησία, το 2012 και σε Αίγυπτο, το 2013, κ.ά.), ενώ πήρε και δεκάδες συνεντεύξεις από καλλιτέχνες, επιστήμονες, πολιτικούς, αθλητές και επιχειρηματίες (από τους Metallica και τους Police, ως τον Kareem Abdul Jabaar και τον Jose Mourinho κι από τον Νικόλαο Εγγονόπουλο και τον Άκη Πάνου, ως τον Γιάννη Β. Βαρδινογιάννη και τον Πέτρο Κόκκαλη).
Από το 1980, άρχισε να κάνει ραδιόφωνο στο Γ’ πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι και συνέχισε επί σχεδόν μία εικοσαετία, ως το 1998, στο Β’ πρόγραμμα, στο Κανάλι 15, στον Rock Fm και στον Ρόδον 94,4.
Μετά από πολλά χρόνια εκούσιας αποχής, σήμερα κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές στον ραδιοφωνικό σταθμό Στο Κόκκινο 105,5.
Για μία και μοναδική φορά, έγραψε το σενάριο για ένα σίριαλ, το επιτυχημένο “Είμαστε Στον Αέρα” του Mega (1997-1999 και, έκτοτε, πολλές επαναλήψεις, ως σήμερα), ενώ, νωρίτερα, είχε κάνει την παραγωγή στην σειρά ντοκιμαντέρ της ΕΤ-1 “Το Λεξικό Της Δεκαετίας Του ’60” (1989-1990), καθώς και την επιμέλεια και παρουσίαση της δημοσιογραφικής/πολιτιστικής εκπομπής της τότε ΕΤ-2 (μετέπειτα ΝΕΤ) “Η Εναλλακτική Σκηνή Του Ροκ” (1996-1997). Για το σίριαλ “Είμαστε Στον Αέρα” έγραψε και την μουσική, που την ηχογράφησε με το συγκρότημά του, τους thirty_ντέρτι, με τους οποίους κυκλοφόρησε και το εμβληματικό τραγούδι του, “Η Συνομωσία Των Μετρίων”. Οι 30 δισκογραφικές παραγωγές του, έχουν ‘μαζέψει’ 3 πλατινένιους και 7 χρυσούς δίσκους, όσο αυτά τα πράγματα είχαν κάποια σημασία...
Το 2023, μαζί με συνεργάτες του, επανίδρυσε την δισκογραφική εταιρεία ”Ιπτάμενοι Δίσκοι”, με σκοπό την κυκλοφορία παλαιότερων αλλά και καινούργιων ηχογραφήσεων, τόσο σε βινύλιο όσο και σε ψηφιακή μορφή.
Εργάσθηκε στην παραγωγή συναυλιών ξένης μουσικής, συμμετέχοντας, το 1987, στην ιδρυτική ομάδα του ιστορικού κλαμπ ΡΟΔΟΝ, για το οποίο έκανε παραγωγή σε συναυλίες.
Κατά καιρούς, διετέλεσε σύμβουλος νεανικής κουλτούρας του τότε υφυπουργού Νέας Γενιάς & Αθλητισμού Κώστα Λαλιώτη (1982-1983), διευθυντής παραγωγής της δισκογραφικής εταιρείας Λύρα (1983-1987), υπεύθυνος παραγωγής της εταιρείας Άνωση (1987-1988), διευθυντής παραγωγής της εταιρείας ME.S.S. Ltd. (1989-1992), μάνατζερ του κλαμπ West/Camel (1992-1994), διευθυντής του περιοδικού Ποπ&Ροκ (1998-2000), σύμβουλος εναλλακτικής δημοσιογραφίας στο περιοδικό Μετρό (2000-2001), σύμβουλος της ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ σε ζητήματα 100ετίας του συλλόγου (2007-2009), που είναι και η μόνη θέση στην καριέρα του, όπου δεν του επετράπη (από την διοίκηση Ν. Πατέρα) να ολοκληρώσει το έργο που ανέλαβε (από την διοίκηση Γ. Βαρδινογιάννη).