Μέσα από στίχους που βρίθουν εικόνων, ο Γαβρίλης Ιστικόπουλος προσκαλεί τον αναγνώστη σε ένα ταξίδι συγκινησιακών και φιλοσοφικών αναζητήσεων, όπου η Ποίηση γίνεται δρόµος και καταφύγιο.
Από τις απλές χαρές και τους έρωτες έως τους βαθύτερους πόνους και τις κοινωνικές αγωνίες, ο Ποιητής ζωγραφίζει, µε ευαίσθητη γλώσσα, έναν πολύχρωµο καµβά ανθρώπινων εµπειριών.
Τα ποιήµατά του µας βοηθούν να αναγνωρίσουµε την οµορφιά στις µικρές στιγµές, στα φευγαλέα δάκρυα, στα απρόσµενα χαµόγελα και να νιώσουµε τη δύναµη της αγάπης, της δικαιοσύνης και της ευαισθησίας.
Ο Γαβρίλης Ιστικόπουλος µας καλεί να δούµε τον κόσµο µε άλλα µάτια, να ακούσουµε την ψυχή µας µέσα από κάθε στίχο και µας θυµίζει ότι η Ποίηση είναι η αιώνια ανάσα της καρδιάς µας.
Η Ποίηση δεν τελειώνει ποτέ.