Τα ποιήματα αναζητούν τους κώδικες της ύπαρξης, μεταπλάθοντας τις λυπηρές αντηχήσεις σε λόγο που φωτίζει τα εχέμυθα μυστικά της καθημερινότητας. Χρόνος και Ζωή προβάλλουν σαν δύο αχώριστες μορφές που μας κρατούν σφιχτά, ενώ εμείς ανεβοκατεβαίνουμε της χαρμολύπης το σκαλί, εξακολουθώντας να ονειρευόμαστε, να αγαπάμε, να θέλουμε να ζούμε — για μας και για τους άλλους.
Με πλούσιο λεξιλόγιο, ίχνη διαλέκτου και διακειμενικές συνομιλίες με την ελληνική ποίηση, η συλλογή υφαίνει έναν λόγο τρυφερό και ταυτόχρονα αιχμηρό. Μια συλλογή που μετατρέπει την προσωπική εμπειρία σε διακριτική, συγκινητική ποίηση ανθρωπιάς.