Με λόγο καθαρό, μελωδικό και συχνά ρυθμικό, που ακουμπά στην παράδοση χωρίς να χάνει τη σύγχρονη ευαισθησία του, η δημιουργός υφαίνει ποιήματα για τη χαρά και τον μαρασμό, για την τρυφερή προσδοκία του έρωτα, για τη βαθιά φιλία, για τη μοναξιά που γίνεται διέξοδος και όχι φυλακή.
Η καθημερινότητα φωτίζεται μέσα από εικόνες φύσης –λουλούδια, θάλασσα, άνοιξη και ανατολές– αλλά και μέσα από σκιές εποχής: πανδημίες, θεομηνίες, πολέμους, κοινωνικές πληγές. Το προσωπικό και το συλλογικό συναντιούνται σε έναν λόγο εξομολογητικό, μα συγχρόνως απλό και προσιτό.
Τα Χειρόγραφα φτερά είναι μια κατάθεση ευγνωμοσύνης για τη ζωή και τους ανθρώπους της, ένα ποιητικό βιβλίο που μιλά για αξίες, ιδανικά, πληγές και επουλώσεις, καλώντας τον αναγνώστη να αναγνωρίσει μέσα στους στίχους τα δικά του βήματα, φόβους και μικρές αναστάσεις.