Όλοι μιλούν για τις δυστοπίες του μέλλοντος, για αφιλόξενα μέρη, για εχθρικά περιβάλλοντα. Με λίγα λόγια για μη βιώσιμες κοινωνίες. Μα από πού απορρέουν όλα αυτά τα δυσοίωνα σενάρια; Στο βωμό της ελευθεριότητας φαίνεται να θυσιάζεται ο άνθρωπος προκειμένου να δημιουργηθεί ένα νέο είδος. Ένα «όμορφο» είδος χωρίς αισθηματισμούς, αξίες, δεσμούς, γνώση, πειθαρχεία, νοιάξιμο, αγάπη, συντροφικότητα και ατομικότητα. Να απαγκιστρωθεί από οτιδήποτε τον κρατάει δέσμιο. Όλοι θα λειτουργούν με το ένστικτο και τις ορμές. Θα αποδέχονται τα πάντα και θα τολμούν τα πάντα χωρίς ενοχή. Οι οικογένειες θα τελούν υπό καθεστώς τρόμου και… μήπως τελικά αυτό έχει αρχίσει να συμβαίνει; Μήπως είμαστε στον προθάλαμο της νέας εποχής; Υπάρχει σωτηρία και από ποιούς; Πώς μοιάζει αυτός ο προθάλαμος;
