Ο ποιητής  «…γράφει και ξεγράφει με αφυπνιστικό χώμα και νερό / … / τα μελοδραματικά σύντομα απομνημονεύματά του / κι ό,τι φαντάστηκε υπάρχοντας αντικαλλιγραφικώς / ρίχνοντάς τα στο φωτεινό λεξικό των αλληγοριών / και στα παραλειπόμενα των ανθρώπινων καλενδών
Κομπόδεμα αισθητό το ανύπαρκτο και το υπαρκτό / στο ύστατο μονοπάτι των ζωντανών και των νεκρών / δώρο είναι αντιφατικό απ’ το λαβυρινθικό άγνωστο / που στο άπειρο γυρεύει δρόμο και τρόπο επιστροφής / γνωρίζοντας πως η μνήμη εκεί λεία είναι του κενού / αναγκαίο κακό και καλό για κάθε ον που έχει μυαλό / που μάταια ονειρεύεται ένα αληθινό γνώθι σ’ αυτόν»