Το Άνευ μορφοποιήθηκε σε εκείνες τις στιγμές της ζωής, που το μόνο που απομένει είναι η κλονισμένη μας πίστη. Είτε στον πάτο, σημείο εκκίνησης αντίστροφης πορείας, είτε στην κορυφή, επίσης σημείο εκκίνησης αντίστροφης πορείας. Είτε σε στιγμές ραθυμίας, κάτω από ένα δέντρο, όπου το μήλο της γνώσης-επινόησης έρχεται κατακέφαλα. Αποτελεί το απόρριμμα μιας περιπλάνησης χρόνων, τόπων, συναντήσεων, προσδοκιών, ματαιώσεων, εκπλήξεων. Η συλλογή συνιστά παράκληση και ευχή συμμετοχής στον ποιητικό διάλογο, αλλά και στην εύρεση της αλήθειας κάθε ατόμου.