Επιδίωξη του παρόντος βιβλίου είναι να διερευνήσει τη δυνατότητα μιας γόνιμης συνομιλίας ανάμεσα στη Μεταφρασεολογία και στις Σπουδές Μνήμης, δύο δυναμικά, διεπιστημονικά πεδία που αναπτύσσονται ραγδαία από τη δεκαετία του `70 και εξής και τοποθετούν στο επίκεντρο της προβληματικής τους τον πολιτισμό. Τη σχέση της μνήμης με τη μετάφραση αποτυπώνει ωραία η Susan Bassnett: «H μετάφραση είναι, όπως και η μνήμη, πάντα άπιστη, γιατί δεν υπάρχει απόλυτα τέλεια μνήμη, όπως δεν υπάρχει κι απόλυτα τέλεια μετάφραση. Αλλά η μετάφραση, όπως και η μνήμη, γράφει το μέλλον, και αυτό το κάνει ξαναγράφοντας το παρελθόν».

Στόχος της εν λόγω συνομιλίας είναι η καλύτερη κατανόηση και ανάδειξη της μετάφρασης ως πολύπλοκου κοινωνικού, πολιτικού και πολιτισμικού φαινομένου αφενός και ως διαδικασίας αφετέρου. Η κατανόηση και η ανάδειξη αυτή συνδέεται άρρηκτα με την ερμηνεία του σύγχρονου, πολύπλοκου, πολύγλωσσου παγκοσμιοποιημένου κόσμου, όπου μια σειρά παγιωμένες έννοιες και πρακτικές αναδιαρθρώνονται και ανασημασιοδοτούνται διαρκώς, φωτίζοντας το παρόν για να εξιχνιάσουν το άδηλο μέλλον.