Όλα αυτά που λέει τούτη η ιστορία έγιναν στην Αγγλία, αλλά θα μπορούσαν να ’χουν γίνει και στη δική μας χώρα κι οπουδήποτε αλλού στη Γη. Μου τα αφηγήθηκε ένας Άγγλος, ο κύριος Τζορτζ Όργουελ, άνθρωπος δίκαιος και θαρραλέος. Δεν θυμάμαι ακριβώς πώς μου τα είπε, έτσι θα προσπαθήσω να σας τα διηγηθώ με τα δικά μου λόγια.

Κάποιο βράδυ, λοιπόν, ένας αγρότης, ο κύριος Τζόουνς, γύρισε κουρασμένος στο σπίτι του. Αυτός ο Τζόουνς είχε μάτια που έλαμπαν από κακία και δεν το ’χε σε τίποτα να σηκώσει το ραβδί του και να το σπάσει στη ράχη ενός ζώου. Τα ζώα δεν υπέφεραν άλλο την τυραννία και την αδικία, επαναστάτησαν και έδιωξαν την οικογένεια του Τζόουνς. Τότε το αγρόκτημα έγινε δικό τους, όμως ο Ναπολέοντας κι ο Φωνακλάς, δύο μεγάλα γουρούνια, πίστευαν πως ήταν «πιο ίσοι από τους άλλους», κι έτσι τα ζώα έπρεπε να παλέψουν ξανά – αυτή τη φορά όχι ενάντια στους ανθρώπους, αλλά στους πρώην συντρόφους τους.