«Σκέψεις αυτοτελείς, ασύγχρονες, ολοκληρωμένες και μη, συναισθηματικές ή σκληρές, λογικές και παράλογες, πολυσήμαντες οπωσδήποτε και πάντα, λύσεις πολλές και μη αναμενόμενες, φυσικές ή μεταφυσικές, ιδεαλιστικές και υλιστικές, προοδευτικές και συντηρητικές, σκωπτικές και δηκτικές, ανέμελες και αφελείς, επιτηδευμένες και ανεπιτήδευτες […]. Αποτιθέμενες στη Συλλογή, έτσι, όπως στη ζωή, στη φύση. Χαοτικές και αλλοπρόσαλλες. Να ‘χουμε το δικαίωμα να λέμε: Τακτοποιούνται γαμώτο, δε μπορεί να είναι τόσο χάος! Δικαίωμα στη δόμηση, μέχρι και στα όνειρα!».