Η συλλογή εμπερικλείει ένα πολλαπλό φάσμα συναισθημάτων που παίρνουν σάρκα και οστά. Κάθε ποίημα αποτελεί μία μικροϊστορία, ένα συμβάν σ’ ένα μακρινό ταξίδι, μία σιωπηρή αφήγηση ενός συνεπιβάτη στο τρένο που ονομάζουμε ζωή. Απώτερος σκοπός, να αποτυπωθεί όσο πιο πιστά γίνεται μία έκφανση της κοινωνίας και της συμπεριφοράς των ανθρώπων.

***

L’IMMIGRÉE

Τα γραπτά επιμένουν.
Τα λόγια ατονούν.
Οι πράξεις, τύψεις δημιουργούν.

Κι αν με ρωτούσες τι, τελικά, απέγινα,
τούτο θα σου έλεγα:
Μετανάστρια.

Κανένας τόπος πια δε με χωρεί.
Η φυγή, λιμάνι ψάχνει για να προσδεθεί.
Η μοίρα μου, έρμαιο σε αναζητεί.