Ανατολική Γερμανία, Πότσνταμ, καλοκαίρι του 1985. Ο δεκαεξάχρονος Ρενέ ξεμένει ολομόναχος στο σπίτι. Η μητέρα του δεν ζει, ο πατέρας του λείπει σε διάσκεψη στην Ελβετία, αφού προηγουμένως έχει αφήσει στον γιο του 1000 μάρκα, τα οποία ο Ρενέ μοιράζεται με τους φίλους του, τον Ντιρκ, τον Μίχαελ και τον Μάριο. Τα τέσσερα αγόρια εξερευνούν τη σχεδόν άδεια πόλη τους, κάνουν βόλτες, αποστηθίζουν Μπωντλαίρ, επισκέπτονται τα ψαγμένα καφέ, πίνουν, καπνίζουν και συναγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος διαθέτει τη μεγαλύτερη ευφυΐα. Η φιλία, τα βιβλία που διαβάζουν, η μουσική που ακούν, τα κορίτσια που θέλουν να κατακτήσουν μονοπωλούν τον χρόνο τους.  

Ένα βιβλίο–ύμνος στην αιώνια νεότητα από τον Αντρέ Κούμπιτσεκ, έναν αυτόπτη μάρτυρα των κοσμογονικών αλλαγών στα τέλη του ’80 και της κατάρρευσης του κομμουνιστικού καθεστώτος. Η γλυκόξινη, άτσαλη, ρομαντική εποχή της εφηβικής αμφισβήτησης μιας νεολαίας που το αίμα της βράζει και αναζητά διεξόδους σε μια καταπιεστική κοινωνία, με φόντο την ψυχροπολεμική καθημερινότητα της Ανατολικής Γερμανίας.

Το βιβλίο ήταν υποψήφιο για το Γερμανικό Βραβείο Βιβλίου (Deutscher Buchpreis 2016).