[...] Στο `Cancionero`, που θα μπορούσε να μεταφραστεί ως συλλογή με ποιητικά τραγούδια και αποτελείται από χίλια επτακόσια πενήντα πέντε ποιήματα, ο Ουναμούνο, πέρα από τον συγκερασμό όσων αναφέρθηκαν, καταγράφει την ενότητα της σκέψης και του συναισθήματος, το όλον των εννοιών που συνιστά το ποιητικό του πιστεύω: `Σκέψου το συναίσθημα, αισθάνσου τη σκέψη`. Ο δρόμος του είναι λυρικός, εμπεριέχει τον ποιητή και τον στοχαστή, εκφράζει τη φλόγα του επίκαιρου, σκιαγραφεί με ήχους ανεξίτηλους την ιστορία της μνήμης, αφουγκράζεται την αιωνιότητα, συνομιλεί με το όνειρο και το θάνατο, αναζητά το θεό ενδυόμενος την αγωνία της αθανασίας. Το παράδοξο στη γραφή του είναι ο κανόνας του. Κι αυτός ο κανόνας στάθηκε το κριτήριο για το μικρό απάνθισμα από αυτή την ποιητική συλλογή, από το `Cancionero`, που επιχειρήθηκε μέσω της μεταφραστικής προσέγγισης που κρατάτε στα χέρια σας.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]