Η νύχτα είναι ο οικείος τόπος του πνεύματος, η χρονική εκείνη περίοδος στη ζωή, όπου ο στοχασμός του ανθρώπου επιζητεί, αθόρυβα και μυστικά, να διεισδύσει στη φύση των πραγμάτων και, φωτίζοντάς την, να αποκαλύψει την ουσία τους. Τα διηγήματα και τα ποιήματα του βιβλίου διαβάστηκαν σε τρεις συνεχόμενες νύχτες του Σεπτεμβρίου του 1999, κατά τη διάρκεια συμποσίου που οργάνωσε το Πανεπιστήμιο Αθηνών, για να τιμήσει και να υμνήσει τη νύχτα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]