Ποια ήταν η πρώτη εικόνα που αντίκρυσε ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος; Τι είδε στην Κρήτη εκείνο το πρωινό Ιουλίου; Πώς βίωσε τη μεγάλη πανούκλα του Χάνδακα; Πώς μπορεί να είναι μια ζωή που τη ζει κανείς μέσα σ` ένα καταιγισμό από εικόνες, σε μια οχλοβοή της όρασης; Ερωτήσεις που επιδέχονται πολλαπλές απαντήσεις, ερωτήσεις που απαντήθηκαν ή όχι, απαντήσεις μετέωρες που δεν δόθηκαν ποτέ. Μακριά από κάθε απόπειρα «ανασύστασης» του ιστορικού βίου του ζωγράφου, μακριά από οποιαδήποτε προσπάθεια σφετερισμού του ιστορικού προσώπου, ο συγγραφέας προτείνει τη δική του εκδοχή για τον βίο και την πολιτεία του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, του επιλεγόμενου Ελ Γκρέκο, προσπαθώντας να ανιχνεύσει τις αιτίες και τους δρόμους που οδηγούν τον καλλιτέχνη από το έναυσμα στο αποτύπωμα και από εκεί στο τελειωμένο έργο. Μια αιρετική ψυχογραφία στη θέση της ακλόνητης βεβαιότητας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]