Τα 16 κείμενα του παρόντος τόμου -πλαστά δοκίμια, σύμφωνα με το Συγγραφέα του Ουμπέρτο Έκο- υπό τον τίτλο `Πρώτο Ελάχιστο Ημερολόγιο`, θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως το αποκορύφωμα της παρωδίας. Σχόλια των ηθών, της ηθικής, ξεσπάσματα ενός διεισδυτικού νου που η επικαιρότητα τον κάνει να παρωδεί και τα νέα ήθη να χλευάζει. Πρόκειται για κείμενα - κανονικές ασκήσεις λογοτεχνικής παραποίησης, τα οποία αναγκάζουν τον αναγνώστη τους να δουν με τη δέουσα καχυποψία κάποια πράγματα, που μερικές φορές γίνονται πολύ στα σοβαρά. Κι η θεώρηση αυτή αποδεικνύεται αφάνταστα ανακουφιστική, γιατί μια από τις πρώτες και ευγενέστερες λειτουργίες των μη σοβαρών πραγμάτων είναι να ρίχνουν τη σκιά της δυσπιστίας στα υπερβολικά σοβαρά πράγματα -και αυτή ακριβώς είναι η σοβαρότερη λειτουργία της παρωδίας!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]