Με τη δέκατη έκτη ραψωδία εγκαινιάζεται το θέμα του αναγνωρισμού στον κύκλο του εσωτερικού νόστου, ο οποίος ανοίγει στη δέκατη Τρίτη ραψωδία, με την άφιξη του Οδυσσέα στην Ιθάκη, και κλείνει στο τέλος του έπους, με την επανίδρυση του ήρωα στη συζυγική του κλίνη και στη βασιλική του εξουσία. (. . .) Όλοι οι αναγνωρισμοί του εσωτερικού νόστου περιβάλλουν και υπηρετούν τη Μνηστηροφονία· συμπλέκονται δηλαδή με τα προηγούμενα, τη φονική της ακμή και τα παρεπόμενά της. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]