Ο Πέτρος, ένα αγόρι 9 χρονών, είναι πολύ λυπημένος γιατί πέθανε το τριζόνι του. Η μεγάλη αδελφή του, η Αντιγόνη, θέλει να του δώσει το κουτί από το βραχιόλι της για να το θάψει. Ο Πέτρος συλλογίζεται να το χώσει στη χαραμάδα ενός δοκαριού. Δεν πρόλαβε όμως. Το άλλο πρωί τον ξύπνησε απότομα η μαμά του. Σήκω, να `σαι ντυμένος. Έγινε πόλεμος! Δεν ακούς τις σειρήνες; Ήταν 28 του Οχτώβρη του 1940. Ο Πέτρος ξέρει τον πόλεμο μέσα από τα βιβλία του. Τον μαγεύουν οι ήρωες, οι ασπίδες, τα ξίφη, οι νίκες. Άραγε, έτσι να `ναι και στ` αλήθεια; Ο Πέτρος ζει τον πόλεμο, την Κατοχή, την Αντίσταση μαζί με τους γονείς του, την αδελφή του, τον παππού του και τη χελώνα του, τον Θόδωρο. Κι εμείς τον παρακολουθούμε στον μεγάλο του περίπατο μ` όλες τις αληθινές του πια περιπέτειες, από τον Οχτώβρη του 1940 ώς τον Οχτώβρη του 1944 που η Ελλάδα ελευθερώθηκε.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]