Ο Πάουλ Τσέλαν, γερμανόγλωσσος Εβραίος, συγκαταλέγεται κατά γενική ομολογία ανάμεσα στους σημαντικότερους μεταπολεμικούς ποιητές της Ευρώπης. Η συλλογή του `Μήκων και Μνήμη (Mohn und Gedachtnis, 1952)`, με την οποία γίνεται γνωστός ως ποιητής στο γερμανόγλωσσο αναγνωστικό κοινό, ορίζει μια καμπή στη μεταπολεμική ποίηση λόγω της θεματικής της - τα θέματα των διωγμών των Εβραίων και του Ολοκαυτώματος είναι από τα βασικά του βιβλίου - αλλά και της καινοφανούς ποιητικής του διατύπωσης. Ο Τσέλαν, μέσα από τον ουσιαστικό διάλογό του με τη γερμανόγλωσση λυρική ποίηση και τις νεωτερικές και πρωτοποριακές τάσεις της ποίησης του 20ου αιώνα, διαμορφώνει ένα εντελώς ξεχωριστό ποιητικό ιδίωμα: μια γλώσσα απογυμνωμένη από κοσμητικά στοιχεία, άκρως αφαιρετική και συνάμα υποβλητική, μια γλώσσα που βρίθει από τολμηρές εικόνες, η οποία είναι συγχρόνως ερμητική και απολύτως διαυγής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]