1919. Η Σμύρνη ντύνεται στα γαλανόλευκα· τα πλήθη ραίνουν τα ελληνικά στρατεύματα με δάφνες και ροδοπέταλα . . . 1922. Ένας πολιτισμός καταρρέει. Η Σμύρνη καίγεται. Έριδες ταλανίζουν την Ελλάδα. Η μικρή Ευτέρπη κατορθώνει να περάσει στην αντίπερα όχθη για να ξαναρχίσει τη ζωή της σε μια φτωχογειτονιά του Πειραιά. 1940. Οι άνεμοι του πολέμου σαρώνουν την Ευρώπη. Πώς μπορεί μια γυναίκα μόνη να τα βάλει με το μένος των καιρών; Θα καταφέρει, άραγε, να σώσει τα παιδιά της από τη λαίλαπα του ναζισμού; Θα μπορέσει να κρατήσει την ψυχή της αναλλοίωτη και να διατηρήσει την ανθρώπινη ταυτότητά της; Η συγγραφέας αναλαμβάνει μία δύσκολη αποστολή: Να καταγράψει τη μαρτυρία της Ευτέρπης Μαυρουδή - Αμυρά από τη Μικρασία στην Ελλάδα του σήμερα. Και φαίνεται πως το κατορθώνει, καθώς το ενδιαφέρον του αναγνώστη μένει αναλλοίωτο ως το τέλος του βιβλίου «Μετά την καταστροφή», προσφέροντας συγκινήσεις, μελαγχολία, αφύπνιση στην ιστορική μνήμη και εν τέλει αισιοδοξία. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]