Η Σαπφώ, συμπατριώτισσα και ομότεχνη του Αλκαίου, γεννήθηκε περί τα 612-609 π.Χ. Προερχόμενη από την αριστοκρατική τάξη, γνώρισε την εξορία ως συνέπεια των κοινωνικών ταραχών και των πολιτικών ανακατατάξεων της εποχής, βιώματα όμως που δεν αποτυπώθηκαν στην ποίησή της. (. . .) Έγραψε ωδές, ερωτικά ποιήματα, επιθαλάμια, ελεγείες και επιγράμματα. Από αυτά σώζονται αποσπάσματα και μόνο δύο ακέραια ποιήματα, ικανά για να δηλώσουν τη χάρη και την ευαισθησία της τέχνης της, που έκαναν τον Πλάτωνα να την ονομάσει «δέκατη μούσα». Ο Αλκαίος, κορυφαίος εκπρόσωπος της Αιολικής λυρικής ποίησης, καταγόταν από παλαιά αριστοκρατική οικογένεια της Λέσβου. Γεννήθηκε περί το 600 π.Χ. και έζησε σε εποχή που το νησί του συγκλόνισαν πολιτικές και κοινωνικές ταραχές. Η συμμετοχή του στα γεγονότα αυτά ήταν η αιτία για να ζήσει πολλά χρόνια στην εξορία. Η ταραχώδης ζωή του αποτυπώνεται, όπως είναι φυσικό, σε μεγάλο μέρος του έργου του. Αυτό διακρίνεται θεματολογικά σε ύμνους, ποιήματα πολιτικής πολεμικής, σκόλια, συμποσιακά τραγούδια κ.α. (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]