(. . .) Στην Ίμβρο, στις γκρεμισμένες εκκλησίες της, στα βεβηλωμένα ιερά της, στα ετοιμόρροπα ή κατεχόμενα αρχοντικά της, στους δημευμένους αγρούς της, στα απαγορευμένα βουνά και λαγκάδια της, στην Ίμβρο του μαρτυρίου και της οδύνης ενός ανυπεράσπιστου Ελληνισμού βλέπεις κατάματα τη συνεχιζόμενη κτηνωδία του παντουρκισμού. Και από την άλλη μεριά διαπιστώνεις τη συλλογική αβουλία και επίκτητη ανικανότητα του ελλαδικού κράτους να υπερασπισθεί τα διεθνώς αναγνωρισμένα δικαιώματά του, τελικά τα ζωτικά αναπαλλοτρίωτα συμφέροντα του Ελληνισμού ή έστω επιτέλους να προσπαθήσει να το πράξει καταγγέλλοντας την κακουργία της τουρκικής διοίκησης. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]