Εκπαιδευτικός και λογοτέχνης. Σπούδασε στη Μαράσλειο Ακαδημία, στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Εθνικό Ωδείο (Βυζαντινή Μουσική) και στο Ωδείο Αθηνών (βιολί). Σταδιοδρόμησε ως εκπαιδευτικός, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με τη διδασκαλία μουσικής σε χορωδίες του Λυκείου Ελληνίδων, στη Λέσχη Εργαζόμενου Παιδιού, καθώς και με την παιδική λογοτεχνία. Συνεργάστηκε με την Αντιγόνη Μεταξά στη ραδιοφωνική εκπομπή Η ώρα του παιδιού. Στα γράμματα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1941 με την ποιητική συλλογή Παιδικός αυλός. Ακολούθησαν οι παρόμοιες συλλογές Τραγούδια της νιότης (1948), Χαρωπά τραγούδια (1949), Παιδικά χαμόγελα (1963). Η έκδοση των ποιητικών συλλογών του συμπληρώθηκε και με τη μελοποίηση πολλών ποιημάτων του. Έγραψε επίσης τη νουβέλα Η μεγάλη Ιστορία (1964), το μυθιστόρημα Στερνά βήματα του Νταραντάνη, διηγήματα, ενώ σημαντική υπήρξε και η προσφορά του στο παιδικό θέατρο, με την έκδοση του τόμου Παιδικό Θέατρο – Εφηβικό Θέατρο (1972). Αποσπάσματα έργων του έχουν συμπεριληφθεί σε σχολικά διδακτικά βιβλία. Έχει τιμηθεί με βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών, της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, με το κρατικό βραβείο Υπουργείου Πολιτισμού (1991)