Με το παρόν σύγγραμμα γίνεται μια προσπάθεια να φωτιστεί ένα από τα πιο σύνθετα και κρίσιμα ζητήματα της λειτουργίας των θεραπευτικών κοινοτήτων: ο ρόλος που διαδραματίζει η εκπαίδευση μέσα στο πλαίσιο των θεραπευτικών κοινοτήτων. Αποτυπώνονται τα αποτελέσματα μιας έρευνας στη θεραπευτική κοινότητα ΚΕΘΕΑ εν ΔΡΑΣΕΙ και στις σωφρονιστικές δομές που επιχειρεί.

Το βιβλίο εξετάζει πώς η μαθησιακή διαδικασία μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης προσωπικής αλλαγής, κοινωνικής αποκατάστασης και ενεργού συμμετοχής στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Οι θεραπευτικές κοινότητες προσεγγίζονται όχι μόνο ως δομές απεξάρτησης ή ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, αλλά ως ζωντανά παιδαγωγικά περιβάλλοντα, όπου η εκπαίδευση αποκτά μετασχηματιστικό χαρακτήρα. Μέσα από την ανάλυση θεωρητικών προσεγγίσεων και την παρουσίαση εμπειρικών δεδομένων, αναδεικνύεται ο τρόπος με τον οποίο η τυπική, μη τυπική και άτυπη μάθηση ενισχύουν την αυτογνωσία, την κριτική σκέψη και την ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων των μελών των κοινοτήτων.

Το βιβλίο δίνει φωνή στις εμπειρίες των συμμετεχόντων, αποτυπώνοντας τις προκλήσεις, τις αντιστάσεις αλλά και τις δυνατότητες που γεννιούνται μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία. Παράλληλα, αναδεικνύει τον ρόλο των εκπαιδευτών και των επαγγελματιών ως εμψυχωτών και συνοδοιπόρων στη διαδρομή της αλλαγής και προσφέρει ένα τεκμηριωμένο πλαίσιο κατανόησης της εκπαίδευσης ως βασικού πυλώνα βιώσιμης επανένταξης.