Με έντονο στοχαστικό χαρακτήρα, ο συγγραφέας προσεγγίζει τον μύθο του Οιδίποδα όχι μόνο ως αρχαία δραματουργία αλλά και ως ουσιώδες υπαρξιακό σύμβολο της ανθρώπινης κατάστασης, εστιάζοντας στον «οντολογικό πανανθρώπινο αυτισμό», όπως σημειώνει και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.