Επιστρέφω από την περιπλάνηση στα πέρατα
κι είμαι πάλι τόσος δα
όσος κι όταν ξεκίνησα
έχω μια πείνα για τις φωτιές και βήχω αιθάλη
μην καταβροχθίζεις τις στάχτες τους
μου λες
εκεί ήμαστε όταν καίγονταν.
Εσύ από την άλλη
με τους νεκρούς σου ποτέ δεν συναντιέσαι
όμως μες στα νύχια σου ακόμα αστράφτουν
οι σάρκες τους
κι όσα memorabilia invicti μαζεύαμε
ώσπου να στεγνώσουμε
από τη βροχή των Εγώ σε παράταξη.