Η ΑΡΧΗ

Εν αρχή είν’ ο λόγος.
Ο λόγος που το μολύβι θα ναυαγήσει στο χαρτί.
Δεν χρειάζονται πολλά.
Ένα μολύβι, ένα χαρτί
και μια τρικυμία.

*

CREATURE OF HABIT

Από τα χείλη μου φυσάω ασημένια δαχτυλίδια
που σχηματίζουν το όνομά σου.
Καθένα και μια υπόσχεση,
καθένα και μια δέσμευση.
Παίρνουν ελπιδοφόρο ύψος κι ας βλέπω από καιρό
ότι διαλύονται νομοτελειακά.
Κάποιος μου είπε να σε κόψω.
Εσένα, την παλιοσυνήθεια.

*

ΔΗΛΩΣΕΙΣ

Θυμάμαι τότε που με φίλησες
στη γέφυρα του Αγίου Βονιφάτιου.
Στην τελευταία μετέωρη δρασκελιά,
μόλις πριν κατέβουμε,
γύρισες απότομα, αποφασιστικά,
και μου φύτεψες ένα φιλί στα χείλη.
«Ίσα ίσα πρόλαβες» σου γέλασα, μα
ένιωθα μισή ανακούφιση.
Τι τρανή δήλωση αιώνιας δέσμευσης,
επέλεξα να σκεφτώ,
κι ας έγινε στο παρά πέντε.
Θυμάμαι και τότε που μου υποσχέθηκες
μια φωτογραφία στο Πόντε Βέκιο το καλοκαίρι.
«Θα δεις, εκεί θα τρελαθείς» μου δήλωσες.
Εκεί θα κλειδώσουμε την αγάπη μας
επέλεξα να σκεφτώ.
Πού να ’ξερα…
Επόμενος σταθμός μου: η Γέφυρα των Στεναγμών.