« Υπάρχει μία άσκηση που κάνω σε σεμινάρια. Μία ασθένεια στέκεται στη μέση και δώδεκα άτομα κάθονται γύρω από αυτήν σε κύκλο. Και οι δώδεκα εκπροσωπούν το σώμα κάποιου αρρώστου. Είναι μία εικόνα για το πώς μία ασθένεια συνδέεται με πολλά πράγματα, με πολλά άτομα, ώστε το σώμα μας να περιέχει πολλούς ανθρώπους ως πηγή δύναμης. Μάλιστα, όλοι αυτοί μπορούν να λειτουργούν ανεξάρτητα από μόνοι τους και μπορούν να εναντιώνονται ο ένας στον άλλον ή να συνεργάζονται.

Κάτι ακόμα είναι σαφές: Μέσα στο σώμα μας φέρουμε ανθρώπους που είναι νεκροί. Μάς τραβούν στον θάνατο μαζί τους. Σ’ αυτήν την άσκηση υπάρχει μία αποφασιστική στιγμή, όταν πραγματικά προχωρήσουμε με αυτήν την κίνηση: μπορούμε να βιώσουμε ότι οι νεκροί θέλουν να είναι νεκροί. Όταν παραδοθούμε σε μια μεγαλύτερη κίνηση, τότε οι νεκροί μπορούν να παραμείνουν στην ειρήνη τους, όταν τους επιτρέπουμε να φύγουν με αγάπη, αναγνωρίζοντας ότι μάς ανήκουν.

Στη συστημική αναπαράσταση αυτό φανερώνει ότι έχει τελειώσει γι’ αυτούς. Αυτή η κίνηση έχει μία ισχυρή επίδραση στη δική μας ζωή. Είμαστε ελεύθεροι για το μέλλον μας!»

Bert Hellinger, "Οι Νόμοι της Θεραπείας", 2025, Εκδόσεις Αλφάβητο Ζωής