Η μονογραφία ερευνά διακλαδικά τα σημεία επαφής των δύο δικαιοδοσιών σε τέσσερις βασικές ενότητες: στην πρώτη αναλύονται ζητήματα σχετικά με τον θεσμό του δεδικασμένου στο πεδίο της πολιτικής και ποινικής δίκης και ειδικότερα τη δέσμευση ή μη από αυτό· η δεύτερη είναι αφιερωμένη στα ζητήματα απόδειξης· η τρίτη αφορά στη διασταύρωση των αστικών αξιώσεων του θύματος με τη δήλωση παράστασης για υποστήριξη κατηγορίας και τις εναλλακτικές διαδικασίες απονομής της δικαιοσύνης, όπου έμφαση δίνεται και σε ειδική περιπτωσιολογία, όπως σε ανήλικους διάδικους και σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας. Το έργο ολοκληρώνεται με μία συστηματική αναφορά των ζητημάτων που γεννώνται στο πεδίο των ένδικων μέσων και ειδικότερα του αναιρετικού ελέγχου και της αναψηλάφησης.