που ζει μέσα στις φλέβες μου
Σε ρώτησα αν κουράστηκες
Μου απάντησε Όχι
των ματιών σου η φωτιά
Τώρα, κοιτάζω κάτι που είναι απλά μια φωτογραφία
Προσπαθώ να ξεδιπλώσω τις ρυτίδες του μετώπου σου
Να διαβάσω κι εκείνα τα γράμματα
που η πίκρα χαράζει στις άκρες των χειλιών σου
Αγέρωχη μέσα στην πυκνή ομίχλη
έθαψες το αίμα σου
σε ένα μακρινό βουνό
της Αρκαδίας
Ελένη