[…] Κι οι νύχτες,άδειες πατημασιές, πουμε δυσπιστία παραμερίζουντα μελανθήμιας δίγλωσσης άνοιξηςκι οι μέρεςήλιος ανήμποροςτυλιγμένες μ’ ένα δειλινόπου ντύνεται πάνταμε τα ξέφτια της νύχτας.