Είμαστε στο 2010. Μέσα σε μια δεκαετία, το νέο τεχνολογικό μέσο του Μπιξ –Κάνε Το Ασυνείδητο Δικό Σου– που σου επιτρέπει την πρόσβαση σε όλες τις αναμνήσεις της ζωής σου και σου δίνει τη δυνατότητα να τις μοιράζεσαι, με αντάλλαγμα την πρόσβαση στις αναμνήσεις άλλων, έχει σαγηνέψει τα πλήθη, όχι, όμως, τους πάντες.
Το «Σπίτι από ζάχαρη μιλάει», με τόλμη και αξιοθαύμαστη οξυδέρκεια, για έναν κόσμο που απέχει μερικές μόνο στιγμές απ’ τον δικό μας.
Είναι ένα βιβλίο εκθαμβωτικό ως σύλληψη, που μιλάει για ανθρώπους αληθινούς, των οποίων τις, τόσο διαφορετικές, φωνές ακούμε να αντηχούν μέσα μας. Και είναι τελικά μια κατάθεση που επιβεβαιώνει την αντοχή της ανθρώπινης λαχτάρας για αληθινή επαφή, για αγάπη, οικογένεια, ιδιωτική ζωή και εξιλέωση.
«Το Σπίτι από ζάχαρη είναι ένα συγκλονιστικό παλάτι χτισμένο γεμάτο τρύπες. Η Ίγκαν θέλει να δει την τεχνολογία της κοινωνικής δικτύωσης
σαν ένα βιωμένο περιβάλλον και το θέμα της είναι στην ουσία η μνήμη αυτή καθεαυτή, πέρα από τους μηχανισμούς που την καταγράφουν.
Ο ήρωάς της περιφέρεται κρατώντας ένα παλιοκαιρισμένο αντίτυπο του Οδυσσέα, της προ εκατό ετών προσπάθειας του Τζόυς να πλέξει έναν παγκόσμιο ιστό μέσα σε έναν τόμο. Το "Σπίτι από ζάχαρη" είναι πολύ πιο εύληπτο, εξίσου φιλόδοξο όμως στην προσπάθειά του να φέρει ένα άπειρο δίκτυο στο μέτρο του ανθρώπου. Κι εγώ θα πω, στην καθομιλουμένη γλώσσα της συλλογικής μας συνείδησης: liked and subscribed!»
James Poniewozik, The New York Times Book Review