Όταν γίνεται λόγος για την ελληνική καταγωγή των Γκολοβινών, έχουμε στη διάθεσή μας σοβαρές και αξιόπιστες ιστορικές πληροφορίες που την επιβεβαιώνουν. Συγκεκριμένα, επιβε- βαιώνεται ότι οι Χοβρηνοί κατάγονται από την Ελλάδα «από Έλληνα, ευγενή και πλούσιο». Στη διαθήκη του Μεγάλου Κόμη, Βασιλείου του Ιωάννου (1504) αναφέρεται, ότι τα κειμήλιά του σώζονται από τον τυπογράφο του «Γιούρι του Δημητρίου, γιου Έλληνα». Στη ρωσική ιστοριογραφία εμφανίζονται αρκετές τέτοιες αποδείξεις. Η παράδοση του γένους των Κομνηνών αναφέρει ότι ο Στέφανος του Βασιλείου Χοβρήν καταγόταν από ευγενείς του Μαν­γκούπ, οι οποίοι ήταν απόγονοι των Αυτοκρατόρων της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, των Κομνηνών, που στη Ρωσία ονομάζονταν Κομρηνοί. Συναντώνται και λανθασμένα ως Χομρηνοί. Ένας από τους Γκολοβινούς ήταν ο φίλος και δάσκαλος του Πέτρου Α´, ο Θεόδωρος του Αλέξιου Γκολοβίν, που διατέλεσε στρα­τάρχης και ναύαρχος, διευθυντής του Πρεσβευτικού Γραφείου, ο πρώτος ταξιάρχης που έλαβε το παράσημο του Αγίου Ανδρέα του Πρωτόκλητου και έγινε Κόμης. Ο αυτοκράτορας Πέτρος Α´ (1682-1725) τον εξετίμησε σημαντικά και παρήγγειλε προς τιμήν του μετάλλιο με την επιγραφή: «Et consilio et robore», δηλαδή «με συμβουλή και ανδρεία». Ουσιαστικά, οι Χοβρινοί και οι Γκολοβινοί ήταν ευγενείς της Μόσχας τον 15ο αιώνα. Το γένος των Γκολοβινών (Χοβρινών), στα τέλη του 16ου και ιδιαίτερα τον 17ο αιώνα κατείχε ανώτερες θέσεις στην τσαρική αυλή. Έπαιρναν τίτλους στη Δούμα και δωρεές, αποτελώντας σημαντικό μέρος του γραφειοκρατικού στρώματος του ρωσικού κράτους.