Ό,τι δεν κατάφερε ο Μένιος Κουτσογιόργουελ τον Μάιο του 1986, το υλοποίησε ο Δημήτρης Παπαστεργιόργουελ τον Ιούνιο του 2025, με τις προπαγανδιστικές ευλογίες της προσχηματικής αντιπολίτευσης και πλήθους επιδραστικών προσωπικοτήτων, ιδίως από τον χώρο της νομικής επιστήμης, των ΜΜΕ και της Εκκλησίας.

Ο συγγραφέας τεκμηριώνει την θέση ότι η επιχείρηση καθολικής αριθμοποίησης των Ελλήνων εμφανίζει προφανείς αναλογίες με την εκστρατεία του μαζικού-πειραματικού εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού, με αποτέλεσμα ο Προσωπικός Αριθμός να μπορεί να χαρακτηρισθεί ως το «πειραματικό εμβόλιο» της ηλεκτρονικής δικτατορίας.

Επίσης, εξηγεί γιατί οι προβαλλόμενοι λόγοι της σημερινής αριθμοποίησης (κατ’ απομίμησιν εκείνων που επικαλούνταν οι επίδοξοι αριθμοποιητές μας προ 39 ετών), δηλ. η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και η εν γένει εξυπηρέτηση του πολίτη, ο οποίος επισημαίνεται διαρκώς ότι χρειάζεται «γρήγορες, εύκολες και σίγουρες» συναλλαγές με το Δημόσιο, αποτελούν φθηνές δικαιολογίες που αποκρύπτουν τους πραγματικούς σκοπούς επιβολής του Προσωπικού Αριθμού, ήτοι: το ηλεκτρονικό φακέλωμα, το ψηφιακό βιοπορτραίτο, την συνεχή επιτήρηση και τελικώς την οργανική σύνδεση του πολίτη με το διαδίκτυο.

Ο συγκεκριμένος σχεδιασμός, που θα μετατρέψει τον άνθρωπο σε εν μέρει ζωοποιημένο και εν μέρει πραγμοποιημένο τρόφιμο ενός ψηφιακού στρατοπέδου συγκεντρώσεως με αόρατα κάγκελα, αποτελεί διακαή πόθο μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης, που ευλόγως πιθανολογείται ότι είναι ταυτόσημη με την Παγκόσμια Δικτατορία του Αντιχρίστου.

Χάρη στην συνδυαστική χρήση πολλαπλών βιβλιογραφικών πηγών, το βιβλίο λειτουργεί ως προστατευτική ασπίδα ενάντια στην απαξιωτική κατασπίλωση και φρενοβλαβοποίηση (gaslighting) όσων θα αρνηθούν τον Προσωπικό Αριθμό, στιγματιζόμενοι από τους οπαδούς της Νέας Τάξης Πραγμάτων (ή της Νέας Εποχής) ως «θρησκόληπτοι», «συνωμοσιολόγοι» και «ψεκασμένοι».

Αλλά, στην εποχή του 21ου (απατ)αιώνα, η αλήθεια διαβάζεται με τα γυαλιά του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου, οπότε «ψεκασμένοι» είναι οι ψαγμένοι.