Η προσέγγιση του συνολικού προβλήματος γίνεται με αφετηρία τη θεώρηση του κοινωνικού κράτους δικαίου, ως μίας από τις κύριες επιλογές του συνταγματικού νομοθέτη. Μέσα από το έργο παρουσιάζεται και αναδεικνύεται η κατεύθυνση της συνεχούς προσπάθειας της διεθνούς έννομης τάξης, αλλά και της εθνικής δικαιοταξίας –μέσα από διάφορες πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί τα τελευταία χρόνια από τα αρμόδια νομοθετικά όργανα, ενωσιακά, διεθνή και εθνικά (ΕΕ, ΟΗΕ, ΕΣΔΑ κ.λπ.)– να δημιουργηθεί ένα ασφαλές νομικό περιβάλλον, ώστε τα άτομα με αναπηρία να μπορούν να απολαύουν τα δικαιώματα που όλοι οι πολίτες δικαιούνται σε μία ευνομούμενη πολιτεία. Τέλος, σε αυτή την πορεία, απαραίτητη είναι η γνώση του ρόλου του εργοθεραπευτή, με αναγκαία συνιστώσα την ερμηνευτική ανίχνευση της ευθύνης του σε όλες τις δυνατές νομικές προεκτάσεις της, οι οποίες είναι πιθανό να επηρεάσουν την έννομη ζωή του εργοθεραπευτή και να γεννήσουν ζητήματα στην πράξη.