Ο αναγνώστης, διαβάζοντας τούτο το μυθιστόρημα, δεν μπορεί να μαντέψει πού θα τον ταξιδέψει...
Στα 1832 μ.Χ. ο εξέχων γάλλος συγγραφέας Λαμαρτίνος, μια εμβληματική προσωπικότητα, επισκέπτεται την Ακρόπολη των Αθηνών κι ύστερα σαλπάρει για το νησί της Αφροδίτης, όπου διαδραματίζονται πρωτόγνωρα περιστατικά.
Ήδη, όμως, χρόνια πριν, στην τουρκοκρατούμενη Κύπρο, οι καθημερινές ιστορίες συμπλέκονται με συνταρακτικά γεγονότα. Εξεγέρσεις των ραγιάδων δίχως ελπίδα, μια γη στραγγισμένη απ' την αναβροχιά που ρουφάει το αίμα αθώων ψυχών. Εκείνους τους δίσεκτους καιρούς, ένας πανίσχυρος αγάς, βυθισμένος στις δεισιδαιμονίες και στα ονειροπολήματα, βρίσκεται να συνδιαλέγεται μ' ένα θυμόσοφο παπά της ρωμιοσύνης και στο τέλος πείθεται να χρίσει το γιο τούτου του ταπεινού λευίτη κεχαγιά στην Αυλή του. Μόνο που ο αγάς, στα στερνά του βίου του, αφήνει μιαν απίθανη παραγγελιά για την ημέρα της θανής του, ενώ η μοίρα επιφυλάσσει στο νεαρό παπαδοπαίδι ένα θανατερό παιχνίδι με τη φωτιά.
Μολοντούτο, η πλοκή γίνεται συναρπαστική όταν στη σκηνή εισβάλλουν πρόσωπα ξεχωριστά. Μια ελληνοκύπρια χωριατοπούλα που η ζωή την κάνει κοσμοπολίτισσα, μια τουρκορωμιά που παλεύει με τις άγνωστες ρίζες της, κι ένας καλόγερος σε ρόλο ημίθεου.
Οι αφηγήσεις, με αφετηρία την Κύπρο, ξετυλίγονται στο Παρίσι, στη Βουργουνδία, στην Μαριούπολη της Ουκρανίας, στη Συρία, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, στη Νότια Αφρική. Ήρωες και ηρωίδες που συνδυάζουνε τον πόθο για προσωπική ευτυχία με τη δίψα γι' απελευθέρωση από τα δεσμά της δουλείας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)