Στην άλλη άκρη του κήπου του Όσκαρ υπάρχει ένα μαγικό μέρος που λέγεται Πουθενά! Εκεί μπορούν να συμβούν εκπληκτικά πράγματα. Ο Όσκαρ μπορεί να πετάξει έναν τέλειο χαρταετό, να φτιάξει ένα μαγεμένο κάστρο αλλά και να σαλπάρει με ένα πειρατικό πλοίο! Μπορεί, δηλαδή, να κάνει ό,τι του αρέσει, επειδή δεν υπάρχουν μεγάλοι να του κάνουν ερωτήσεις.
Όταν όμως ο Όσκαρ αρχίσει να νιώθει λιγάκι μόνος στο Πουθενά, θα ευχηθεί να βρεθεί Κάπου όπου θα νιώθει σαν στο σπίτι του!
Το κείμενο έχει ένα βαθύ νόημα που αγγίζει την έννοια της φαντασίας, της ελευθερίας και της ανάγκης για σύνδεση.
Ο Όσκαρ βρίσκει στο «Πουθενά» έναν κόσμο χωρίς περιορισμούς, όπου μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Αυτό συμβολίζει την παιδική φαντασία και την ανάγκη για ένα προσωπικό, ασφαλές καταφύγιο.
Το ότι εκεί δεν υπάρχουν μεγάλοι που του κάνουν ερωτήσεις δείχνει την επιθυμία των παιδιών να ξεφύγουν από την πίεση των ενηλίκων και των κανόνων της καθημερινότητας.
Αν και αρχικά το «Πουθενά» φαίνεται ιδανικό, ο Όσκαρ αρχίζει να νιώθει μόνος. Αυτό υπογραμμίζει το γεγονός ότι η απόλυτη ελευθερία χωρίς σύνδεση με άλλους μπορεί να γίνει άδεια και μοναχική.
Η επιθυμία του να βρεθεί «Κάπου» δείχνει πως, τελικά, ακόμα και τα πιο ελεύθερα πνεύματα χρειάζονται έναν τόπο όπου να ανήκουν και ανθρώπους να μοιραστούν τις εμπειρίες τους.
Η φαντασία είναι υπέροχη, αλλά η πραγματική ευτυχία βρίσκεται στην ισορροπία μεταξύ ελευθερίας και σύνδεσης με τους άλλους. Χρειαζόμαστε τόσο το «Πουθενά», όπου μπορούμε να είμαστε μόνοι με τις σκέψεις μας, όσο και το «Κάπου», όπου νιώθουμε ότι ανήκουμε.
Μερικές φορές νομίζουμε ότι το να μην έχουμε κανόνες και υποχρεώσεις είναι η απόλυτη ευτυχία, αλλά στην πορεία καταλαβαίνουμε ότι η αληθινή πληρότητα έρχεται όταν βρίσκουμε τη θέση μας ανάμεσα στους ανθρώπους που αγαπάμε.