Το Αιγαίο πάντοτε διαδραμάτιζε βασικούς ρόλους στον ελληνικό κόσμο και σίγουρα δεν έχασε τη σημασία του μετά την επέκταση του ελληνισμού πέρα από την Αχαιμενιδική Αυτοκρατορία, μέχρι την κοιλάδα του Ινδού και την έρημο της Νουβίας. Το βιβλίο, αξιοποιώντας το σύνολο του διαθέσιμου επιγραφικού, αρχαιολογικού, νομισματικού και παπυρολογικού υλικού, διερευνά τα τεκμήρια που προέρχονται από τα νησιωτικά συμπλέγματα των Κυκλάδων, των Δωδεκανήσων, των νησιών του Βορειοανατολικού Αιγαίου, της Εύβοιας και της Κρήτης. Ειδικότερα, σκιαγραφείται η πτολεμαϊκή παρεμβατική πολιτική στο Αιγαίο, και σχολιάζεται η ορολογία που χρησιμοποιείται στη βιβλιογραφία προκειμένου να περιγραφεί η αποκαλούμενη πτολεμαϊκή εξωτερική πολιτική. Επιπλέον, παρουσιάζονται οι τρόποι με τους οποίους οι Πτολεμαίοι ανέπτυξαν την εξωτερική τους πολιτική στους νησιωτικούς χώρους, η δυναμική του πτολεμαϊκού στόλου ως του κυριότερου οχήματος για την επίτευξη των πτολεμαϊκών βλέψεων, ενώ επιχειρείται και η χωροθέτηση των πτολεμαϊκών κτήσεων στον χάρτη της Μεσογείου. Διερευνώνται, επίσης, οι λόγοι για τους οποίους ο αιγαιακός χώρος αποτέλεσε ζωτική περιοχή για τις απόπειρες των διαδοχικών ηγεμόνων της Αιγύπτου να οικοδομήσουν μία στέρεη και σταθερή εξάπλωση στην ανατολική Μεσόγειο. Περιλαμβάνονται παρατηρήσεις για τα πρόσωπα, τους τίτλους και τα αξιώματα της πτολεμαϊκής βασιλικής υπαλληλίας στο Αιγαίο, αλλά και σχόλια για τη γλώσσα και την ορολογία των πτολεμαϊκών τιμητικών ψηφισμάτων, που σμιλεύουν εναργέστερα τον χαρακτήρα των πτολεμαϊκών αξιωματούχων. Απώτεροι στόχοι του βιβλίου είναι αφενός ο εντοπισμός όσο το δυνατόν περισσοτέρων ιχνών της πτολεμαϊκής παρουσίας στο Αιγαίο, αφετέρου η κατανόηση και η διεξοδική ανάλυση της δομής της.