Η ιαπωνική φράση Shinrin-yoku (森林浴, forest bathing) αποδίδεται στα ελληνικά ως «κολυμπώντας στο δάσος», μια πρακτική τόσο αρχαία όσο και η συνύπαρξη του ανθρώπου με τη φύση. O όρος θεσπίστηκε στην Ιαπωνία το 1982 και έκτοτε το forest bathing έχει συνδεθεί με την ευεξία και το δυτικό wellness. Σε ορισμένες χώρες ήδη συνταγογραφείται υπογραμμίζοντας τη θεραπευτική επίδραση της φύσης σε συνάρτηση με την ανάγκη του ανθρώπου για ψυχική ηρεμία και ανάταση ανάμεσα σε δέντρα και άγρια φυτά, χωρίς την παρεμβολή ηλεκτρονικών συσκευών. Το δάσος και η κολύμβηση επιστρατεύονται για να περιγράψουν την αλληλεξαρτώμενη σχέση της γης με το νερό ως αρχετυπικά, ζωοποιητικά στοιχεία.