Η μελέτη αυτή επιδιώκει να συνεισφέρει τόσο στον ακαδημαϊκό διάλογο γύρω από τις διεθνείς σχέσεις και την ανάλυση εξωτερικής πολιτικής, όσο και σε αυτόν που αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Συνθέτοντας ορθολογική επιλογή και κονστρουκτιβισμό χτίζει ένα στιβαρό θεωρητικό επεξηγηματικό πλαίσιο ανάλυσης περιόδων σταθερότητας και αλλαγής εξωτερικής πολιτικής σε διακρατικές διενέξεις.
Ταυτόχρονα, χρησιμοποιώντας ως μελέτη περίπτωσης την ελληνοτουρκική διένεξη, επιθυμεί να συνεισφέρει με μια θεωρητικά τεκμηριωμένη εξήγηση της περιόδου της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, 1999-2004, που αναδεικνύει με ψυχραιμία τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων μέσα σε στενά κανονιστικά πλαίσια, μακριά από κομματοκεντρικές αφηγήσεις και από προκαταλήψεις για τον Άλλο.