Τούτη εδώ είναι μια δεύτερη εκδοτική προσπάθεια που αποφάσισα να βγάλω στο φως. Είναι μια προσπάθεια να παντρέψω τα ποιήματα που γράφω εδώ και αρκετά χρόνια μαζί με μια σειρά από στίχους, ερωτικούς κυρίως, που αποτελούν μια πρόσφατη εσωτερική μου ανάγκη έκφρασης.
Έτσι, σαν μια αυτοαπαίτηση, ήθελα να τα έχω όλα μαζεμένα, να τα έχω κοντά σαν τα παιδιά ή τα εγγόνια μου. Όλα μέλη της ίδιας οικογένειας. Της δικής μου οικογένειας. Κομμάτια της ψυχής και του μυαλού μου. Σκέψεις, αναμνήσεις, βιώματα. Στιγμές. Οι δικές μου στιγμές.
Κάτι που είχα διαβάσει παλιότερα, έλεγε: «Είναι σημαντικό στη ζωή μας να κάνουμε κάτι που θα ζει περισσότερο από εμάς».
Και καλά λοιπόν, που φρόντιζα που και που κι έγραφα αυτούς τους στίχους. Δυο από ΄δω, τρεις από ΄κει. Έτσι, για να τους έχω σκαλοπάτι όποτε έχανα τη γη κάτω από τα πόδια μου…