Στον σημερινό κόσμο, εδώ και έναν αιώνα σχεδόν, η τεχνολογική καινοτομία είναι όχι μόνο συνεχής, αλλά και επιταχύνεται διαρκώς. Για τις επιχειρήσεις, η υιοθέτηση τεχνολογικών καινοτομιών αποτελεί μονόδρομο. Όπως αποδείχθηκε, όμως, άλλες καινοτομίες φέρνουν επιχειρηματικούς καρπούς, ενώ άλλες μπορεί να οδηγήσουν σε μαρασμό. Στο κλασικό αυτό θεωρητικό κείμενο, ο συγγραφέας Clayton Christensen ονομάζει τις πρώτες καινοτομίες διατηρητικές και τις δεύτερες διαταρακτικές. Υποστηρίζει ότι οι διαταρακτικές καινοτομίες απειλούν κατ’ εξοχήν τις καλά οργανωμένες επιχειρήσεις με κυρίαρχη θέση στην αγορά και ότι αυτό οφείλεται στον τρόπο λειτουργίας και στις προτεραιότητες που θέτουν το μέγεθος και οι πελάτες τους. Η διαδικασία υιοθέτησης διαταρακτικών τεχνολογιών από τις επιχειρήσεις αυτές συνιστά ένα δύσκολο εγχείρημα, με αβέβαια αποτελέσματα. Ο δρόμος για τις νεότερες και πιο ευέλικτες εταιρείες είναι πολύ συχνά εντελώς ανοικτός.