Το σώμα ως ορατό, οριοθετημένο πεδίο τραυμάτων, φέρει εμπειρίες, αναζητά λύτρωση. Ο δ’ έρωτας ως θεραπεία ενώ μπερδεύεται το όνειρο με την πραγματικότητα, αναδεικνύει τα αρχέτυπα.
Αέναη κίνηση: Οι αποστάσεις, οι ενώσεις των σωμάτων χορεύουν κι ανασαίνουν· έλλειψη ολοκλήρωσης λαχταρά, ποιεί τον έρωτα. Σε κάθε στάδιο μια αποκάλυψη / αναγνώριση εαυτού.