Ένας θεατρικός μονόλογος που διαδραματίζεται σε μια μικρή πόλη της Κρήτης, αρχές της δεκαετίας του 1980, γραμμένος ειδικά για το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου από τον Μιχάλη Αλμπάτη.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, «από τις λέξεις κρυπτόν και γαμείν, ο τίτλος του έργου Κρυπτόγαμα αναφέρεται στην κρυφή γονιμοποίηση. Έτσι ονόμασε ο Σουηδός βοτανολόγος Κάρολος Λινναίος τα φύκη, τους μύκητες, τα βρυόφυτα και τα πτεριδόφυτα, καθώς η απουσία ανθέων, καρπών και σπερμάτων καθιστούσε τον τρόπο αναπαραγωγής τους γριφώδη. Υπάρχουν όμως και ανθρώπινα πλάσματα που αναδίδουνε τον ίδιο γρίφο, με κατάταξη ασαφή ανάμεσα στα γένη, με ρόλο ομιχλώδη στη ροή της εξέλιξης. Οργανισμοί που για να επιβιώσουν μιμούνται τους όμορούς τους στους τρόπους, στην αμφίεση, στη γλώσσα, αναγκασμένοι να ανθίζουνε μονάχα στο σκοτάδι, γεμίζοντας τα πνευμόνια τους με νύχτα. Έτσι ζούνε, κρατώντας την ανάσα τους για χρόνια, μα, αν ο αέρας τους σωθεί κι αναγκαστούν να αναδυθούνε βίαια στο φως, η ανάφλεξη είναι αναπόφευκτη».