Virgin River 1: Η πόλη δίπλα στο ποτάμι
Επιμέλεια κειμένου: Μπιζιλιώτη, Βάγια
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-618-5797-72-0
Εκδόσεις Anubis, Αθήνα, 4/2024
1η έκδ., Ελληνική, Νέα
€ 17.70 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
21 x 14 εκ, 448 σελ.
τ. 1
Αγγλικά (γλώσσα πρωτοτύπου)
Περιγραφή
Το πρώτο βιβλίο της κορυφαίας σειράς της Robyn Carr
Ζητείται: Νοσηλεύτρια στο Βέρτζιν Ρίβερ, οικισμό εξακοσίων κατοίκων. Ζήστε μια μοναδική εμπειρία με φόντο τις επιβλητικές σεκόγιες της Καλιφόρνιας και τα κρυστάλλινα νερά του ποταμού Βέρτζιν. Παρέχεται δωρεάν διαμονή για ένα χρόνο.
Όταν η Μελίντα Μονρό, πρόσφατα χήρα, βλέπει αυτή την αγγελία, αποφασίζει πως η απομακρυσμένη ορεινή περιοχή του Βέρτζιν Ρίβερ είναι το καταλληλότερο μέρος για να ξεπεράσει το πένθος της. Οι προσδοκίες της όμως καταρρέουν από τη στιγμή της άφιξής της. Η δωρεάν διαμονή περιλαμβάνει μια ετοιμόρροπη καλύβα, οι δρόμοι είναι επικίνδυνοι και ο τοπικός γιατρός απορρίπτει κάθε πιθανότητα συνεργασίας. Συνειδητοποιώντας το λάθος της, η Μελ αποφασίζει να φύγει την επόμενη κιόλας ημέρα.
Όταν όμως ένα εγκαταλελειμμένο μωρό βρίσκεται στο δρό­μο της, τα σχέδιά της αλλάζουν… Και η συνάντησή της με τον πρώην πεζοναύτη Τζακ Σέρινταν θα παγιώσει αυτή την αλλαγή.
«Η σειρά Virgin River είναι συναρπαστική. Ταυτίστηκα αμέσως με τους χαρακτήρες.»
– Debbie Macomber
«Μια αληθινή ιστορία για αληθινούς ανθρώπους.»
– Allaboutromance.com
© Netflix 2024. Used with permission.
Ο Τζακ σταμάτησε ακριβώς στη μέση του δρόμου. «Κοίτα, Μελ. Κοίτα τον ουρανό. Δεν μπορείς να το δεις αυτό πουθενά αλλού στη γη. Όλα αυτά τα αστέρια, το φεγγάρι, τον πεντακάθαρο ουρανό. Αυτά ανήκουν σε εμάς.»
Εκείνη κοίταξε ψηλά, στον πιο όμορφο ουρανό που μπορούσε να φανταστεί κανείς και σε περισσότερα αστέρια από όσα ήξερε πως υπήρχαν. Ο Τζακ πήγε από πίσω της και, βάζοντας τα δυο του χέρια στα μπράτσα της, την έσφιξε απαλά.
«Δεν μπορείς να δεις κάτι τέτοιο στην πόλη. Σε οποιαδήποτε πόλη.»
«Είναι όμορφο» είπε εκείνη. «Το παραδέχομαι, είναι όμορφο μέρος.»
«Είναι μεγαλειώδες. Μια απ’ αυτές τις μέρες, προτού τα μαζέψεις και φύγεις τρέχοντας, θα ήθελα να σου δείξω κάποια πράγματα. Τις σεκόγιες, τους ποταμούς, τις ακτές. Είναι σχεδόν η εποχή για να δεις φάλαινες.» Εκείνη έγειρε πάνω του και δεν μπορούσε να αρνηθεί ότι το να στηρίζεται στον Τζακ είχε αρκετά ευχάριστη αίσθηση. «Λυπάμαι για ό,τι συνέβη απόψε.» Αυτός έσκυψε και μύρισε τα μαλλιά της. «Εντυπωσιάστηκα με το πόσο καλά το χειρίστηκες, αλλά λυπάμαι που εκείνος… Μισώ ότι σε άγγιξε με αυτόν τον τρόπο. Νόμιζα ότι τον πρόσεχα.»
«Ήταν πολύ γρήγορος για μένα. Πολύ γρήγορος για σένα» του είπε.
Ο Τζακ τη γύρισε και την κοίταξε στα μάτια. Πίστεψε ότι είδε στο γυρτό προς τα πάνω πρόσωπό της μια πρόσκληση και έγειρε το κεφάλι του.
Εκείνη έβαλε το χέρι της στο στήθος του. «Πρέπει να μπω μέσα τώρα» του είπε κάπως αδύναμα.