«Ποντιακά φύλλα», 1937
* * *
«Η λόγια Ποντιακή γραπτή ποίηση, πρέπει να θεωρηθεί νεοποντιακή, όχι τόσο εξ αιτίας της γλωσσικής εξέλιξης, όσο γιατί καλλιεργήθηκε μετά τον ξεριζωμό, εδώ στην Ελλάδα σαν προϊόν νοσταλγίας και επιμονής στον πατροπαράδοτο τρόπο ζωής, αλλά και σαν προέκταση της προφορικής παραδοσιακής ποίησης, του Ποντιακού δημοτικού τραγουδιού.»
«Ποντιακή Ηχώ», τεύχος 11
* * *
Και όπως είπε ο Ηλίας Τσιρκινίδης: «Ατά τα τραγωδίας-ι-μ’ ’ς σ’ εμέτερον τον λόγον, δεβάζεις και θαρείς ακούς τον κύρη σ’ και τη μάννα σ’», εγώ θα προσθέσω «τον πάππο σ’ και την καλομάννα σ’».