παλιού καιρού, κλειδωμένη σε ένα συρτάρι, χωρίς φως κι αέρα, ώσπου ανακάλυψε τη δύναμη της, την
ανάσα ζωής, τη δική της αναπνοή.
Μυρίζει τον ήλιο - Φυσάει σκοτάδια.
Μυρίζει χαρά - Φυσάει λύπες.
Μυρίζει ουράνια τόξα - Φυσάει το γκρίζο.
Μυρίζει μουσική - Φυσάει θορύβους.
Μυρίζει το όνειρο της - Φυσάει κάθε δυσκολία.
Τρέχοντας από τη μια δουλειά στην άλλη, όπως ο σύγχρονος άνθρωπος, η Σελίδα κάνει έναν αληθινό αγώνα
μετ’ εμποδίων. Κι αλλάζει, μεταμορφώνεται! Το λευκό χαρτί αποκτάει πεντάγραμμα, ποίηση, δάκρυα και
χρώματα. Κάθε βήμα την οδηγεί πιο μπροστά στο μονοπάτι της ζωής.
Ή Σελίδα είναι έτοιμη για τη μεγάλη απογείωση!
Εμείς πότε θα πετάξουμε;