Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου γίνεται εκτενής αναφορά στους ληστές και στους λήσταρχους που κατάγονταν από τις επαρχίες Λιβαδειάς και Θήβας αλλά και στους ληστές και λήσταρχους που δεν ήσαν Βοιωτοί έδρασαν όμως στην βοιωτική γη, σε μια άκρως ταραγμένη περίοδο από πλευράς ληστρικής δράσης (1848-1858). Συναντάμε ληστές, και λήσταρχους από δεκατέσσερα χωριά, πόλεις και κωμοπόλεις της Βοιωτίας που έδρασαν κατά την εξεταζόμενη περίοδο. Ακολουθεί καταχώρηση κατά χρονολογική περίοδο των διαφόρων ληστρικών κρουσμάτων τα οποία έλαβαν χώρα στην πολύπαθη από πλευράς ληστοκρατίας Βοιωτία (1848-1858).
Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στο έτος 1855 και συγκεκριμένα στις 26 Οκτωβρίου, όταν οι συμμορίες των λήσταρχων Κακαράπη, και Νταβέλη εισέβαλαν στην Λιβαδειά, την λεηλάτησαν και σκότωσαν τον αγωνιστή του ΄21 Τριαντάφυλλο Μπουγιουκλή στο έτος 1856 και συγκεκριμένα στις 12 Ιουλίου 1856, όπου περιγράφεται η συμπλοκή στον Ζεμενό και η εξόντωση των πέντε ενωμένων συμ-μοριών (Νταβέλη, Κακαράπη, Φουντούκη, Ζαφείρη και Τζώπα) και στο έτος 1858, στις 13 Απριλίου στον Ζαγαρά, όπου πληγώθηκε θανάσιμα ο αρχιληστής Βασίλης Καλαμπαλίκης. Επίσης, σκιαγραφούνται ιδιαίτερα οι προσωπικότητες και η ληστρική δράση των λήσταρχων Κακαράπη (Λουκά Μπελιούλια), Χρήστου Νταβέλη και Βασίλη Καλαμπαλίκη.