Αγωνιζόμαστε κόντρα στα προδιαγραμμένα, γυναίκες χωρίς προνόμια, γιατί δεν μας
δόθηκαν και δεν τα θελήσαμε. Παλεύουμε για ζωή στην επιβίωση, η μία για την άλλη, με
συνείδηση εκείνων που δεν είμαστε διατεθειμένες να παραχωρήσουμε και όσων δεν
φοβόμαστε να χάσουμε.
Το Σεπτέμβριο 2022 η ομάδα για τη γυναικεία γραφή «sister outsider» απηύθυνε ένα
κάλεσμα για συγγραφή. Ήταν μια ανοιχτή πρόσκληση προς γυναίκες που γράφουν. Το
θέμα, «Περήφανες προλετάριες», προκάλεσε σε αρκετές περιπτώσεις αμηχανία.
Ξεκαθάρισε όμως από την αρχή το τοπίο. Μόνο όσες αναγνώριζαν στον όρο ένα δικό τους
βίωμα, όσες δεν τον απέρριπταν αυτόματα, ανταποκρίθηκαν.
Τι άλλο είμαστε όσες αγωνιζόμαστε καθημερινά, εργαζόμενες σε εχθρικές συνθήκες, με
ελάχιστα ή καθόλου μέσα, αν όχι προλετάριες; Τι είναι, αν όχι περήφανη, μια γυναίκα που
αντεπεξέρχεται σε δουλειά, οικογένεια, σεξισμό, θεσμική ασφυξία, και ταυτόχρονα
διεκδικεί ζωή στην επιβίωση, συμμετοχή και λόγο στην τέχνη; Το κάλεσμα απευθύνθηκε
στην κοινωνική βάση. Και είχε ανταπόκριση.
Χωρισμένη σε τρεις ενότητες (ποίηση, πρόζα, σκέψη), η συλλογή περιλαμβάνει έργα
νέων αλλά και πιο έμπειρων γυναικών συγγραφέων. Καθεμία με δική της θερμοκρασία,
δικό της βλέμμα και ζητούμενα από τη συγγραφή, κατορθώνουμε ωστόσο να πλέκουμε
έναν κοινό ιστό που μιλάει για τη γυναικεία εμπειρία, για το δικό μας τώρα και εδώ. Μια
σκυτάλη αλλάζει χέρια και ξετυλίγει θέματα καθοριστικά, πηγαίνοντάς τα παραπέρα:
Αιτήματα, τραύματα και αντιστάσεις· κακοποίηση, ιατρική και γενικότερη καταστολή,
περιθωριοποίηση· η αναζήτηση ταυτότητας· η συντροφικότητα· η αλληλεγγύη. Η γυναίκα
μέσα στη γραφή. Ένας φεμινισμός που ακούει, σέβεται και αγκαλιάζει όλες τις τσακισμένες
ομάδες.