Από τους ασκητές της Αρχαίας Ελλάδας, τους Ινδουϊστές, τους Βραχμάνους και τους Βουδιστές, μέχρι τους Σούφι, τους Δερβίσηδες, τους Ησυχαστές και τους Ορθοδόξους μοναχούς, η μοναστική ζωή αποτελεί πάντα πορεία προς το Άπειρο.

Ωστόσο, με την πάροδο των αιώνων, ο Μοναχισμός τείνει να γίνει ένας πλήρως εκκοσμικευμένος θεσμός. Στο βιβλίο αυτό, η Μαρία Σταματιάδου καταδύεται στις ρίζες του Μοναχισμού, εκεί όπου βρίσκονται τα πρώτα, αυθεντικά στοιχεία και οι γενεσιουργοί λόγοι του, χωρίς τις αλλοιώσεις που έχουν υποστεί. Με ποιητικό τρόπο και ταυτόχρονα με σοβαρή επιστημονική-ιστορική έρευνα, η συγγραφέας ανασύρει αυτήν την αρχέγονη μνήμη που κινδυνεύει να περάσει στη λήθη, ενώ ταυτόχρονα αναδύονται Αλήθειες από τη βαθιά γνώση της ανθρωπότητας.